120 lat temu (20 IX 1900 r.) w Nadwórnej urodził się Kazimierz Arłamowski – historyk, pedagog, działacz społeczny i polityczny, a przede wszystkim archiwista, długoletni dyrektor Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Rzeszowie z siedzibą w Przemyślu (w latach 1952-1970), autor wielu opracowań z zakresu historii miasta Przemyśla. Jego zasługą jest zorganizowanie sieci archiwów państwowych w południowo-wschodniej Polsce. Arłamowski zaliczany jest do grona czołowych  polskich archiwistów.

W czasie pracy i pobytu w mieście nad Sanem w latach 1927-1939, 1947-1972 Arłamowski prowadził działalność naukową, a także społeczną. Należał do towarzystw naukowych: Towarzystwa Przyjaciół Nauk, przemyskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, Stowarzyszenia Archiwistów Polskich. Problematyka jego prac badawczych dotyczyła historii gospodarczej, historii miasta Przemyśla i ziemi przemyskiej, źródłoznawstwa, archiwistyki i archiwoznawstwa.

Do jego najważniejszych prac dotyczących Przemyśla należą: Dzieje przemyskich cechów rzemieślniczych w dawnej Polsce, Przemyśl 1931; Rozwój przestrzenny Przemyśla, „Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych”, t. XV: 1953; Stosunki społeczno-gospodarcze w Przemyślu staropolskim od końca wieku XIV do roku 1772, [w:] Tysiąc lat Przemyśla. Zarys historyczny, cz. 1, Rzeszów 1976.

Kazimierz Arłamowski zmarł 9 VII 1982 r. w Krakowie. Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim. W zasobie Archiwum Państwowego w Przemyślu znajduje się jego spuścizna, zawierająca m.in. dokumenty osobiste oraz materiały warsztatowe.