- Sprawa Eugeniusza Złotnickiego

Listopad to czas zadumy i refleksji, kiedy wspominamy tych, którzy walczyli o niepodległość naszego kraju. Swój patriotyzm wyrażali  aktywnie uczestnicząc w życiu społecznym i politycznym. Do takich nietuzinkowych postaci należał Eugeniusz Złotnicki. Urodził się 2 II 1876 r. w Biłce Szlacheckiej. Był nauczycielem w 4-klasowej szkole ludowej im. Stanisława Konarskiego w Przemyślu. Swoje kwalifikacje pogłębiał uczestnicząc w kursach dla nauczycieli gimnastyki. W latach 1908-1914, 1921-1925 był naczelnikiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Przemyślu. Przewodniczył Związkowi Nauczycielstwa Polskiego w Przemyślu (w latach 1928-1939), Polskiemu Towarzystwu Śpiewaczemu „Echo” oraz I Kołu Towarzystwa Szkoły Ludowej im. A. Asnyka. Należał także do przemyskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Z chwilą wybuchu wojny, 1 VIII 1914 r. został powołany do wojska austriackiego i oddelegowany do służby w Twierdzy Przemyśl. Wraz z kapitulacją Twierdzy 22 III 1915 r. Złotnicki dostał się do niewoli. Przebywał wówczas w Taszkiencie.

Po powrocie do Przemyśla, w 1921 r. podjął na nowo pracę w szkole im. S. Konarskiego, gdzie był kierownikiem w latach 1928–1937. W latach1928–1939 piastował funkcję radnego miejskiego. Aktywnie działał w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem.

18 X 1939 r. Złotnickiego aresztowało NKWD. Wielokrotnie przesłuchiwany, został zwolniony z aresztu w dniu 23 XI. Załamany psychicznie został oddany przez córki do Zakładu dla Obłąkanych w lwowskim Kulparkowie, gdzie zmarł 21 VIII 1940 r. (oficjalnie na niedowład mięśnia sercowego). Z małżeństwa z Filipiną z domu Wikarczuk, którą poślubił 31 I 1899 r. w Samborze, doczekał się czterech córek.

W zasobie Archiwum Państwowego w Przemyślu zachowała się korespondencja Złotnickiego z okresu przebywania w niewoli w Taszkiencie, w tym kartki pocztowe, adresowane do żony Filipiny oraz jego fotografie (zesp. 2240 Akta rodzin i osób prywatnych). Szczególną wartość posiadają zachowane w zesp. 62 Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych w Przemyślu protokoły przesłuchania Złotnickiego przez NKWD. Przesłuchujący zarzucali mu m.in. uczestnictwo w kontrrewolucyjnej nacjonalistycznej organizacji "Blok Bezpartyjny" i przynależność do „Ozonu” oraz aktywny udział w tłumieniu ruchu rewolucyjnego.